Αγαπητοί μου αδελφοί,

Θρσει, τκνον ·  φωνταί σοι  α  μαρτίαι σου.   Αυτά  τα  λόγια απήυθυνε ο   Χριστός στον παραλυτικό της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας περιγράφει τα εξής:   Ο Ιησούς επιβιβάστηκε στο πλοίο, διέσχισε τη λίμνη και ήρθε στην πόλη του. Τότε του έφεραν έναν παράλυτο ξαπλωμένο σ’ ένα κρεβάτι. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Θάρρος, παιδί μου, σου   συγχωρήθηκαν   οι  αμαρτίες σου». Αλλά   μερικοί   από τους γραμματείς είπαν μέσα τους: «Μα αυτός προσβάλλει το Θεό». Ο Ιησούς όμως,  που κατάλαβε τις  σκέψεις τους,  είπε:  «Γιατί  κάνετε  πονηρές σκέψεις; Τι είναι ευκολότερο να πω: σου συγχωρούνται οι αμαρτίες, ή να πω: σήκω και περπάτησε; Για να μάθετε λοιπόν πως ο Υιός του Ανθρώπου έχει  την  εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω  στη  γη»  -λέγει στον παράλυτο: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Εκείνος σηκώθηκε και πήγε στο σπίτι του. Όταν ο κόσμος το είδε αυτό έμειναν κατάπληκτοι και δοξολόγησαν το Θεό, που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους.

Στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή,   ο Χριστός θαυμάζει την πίστη τόσο των ανθρώπων που έφεραν τον παράλυτο μπροστά Του, όσο και του ίδιου του παράλυτου, στον οποίο δίνει θάρρος. Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν την βεβαιότητα πως αυτό που είναι ακατόρθωτο να συμβεί, μπορεί να πραγματοποιηθεί δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που ονομάζουμε πίστη, από αυτό που είναι η πίστη. Ο Χριστός όμως προχωρεί παρακάτω, λέει στον παράλυτο και σε όλους εμάς, ότι αυτή η εμπιστοσύνη που πρέπει να έχουμε στο Πρόσωπο Του,   δεν   αφορά   μόνο τις επίγειες   πραγματικότητες   και   την κατάργηση των φυσικών νόμων, αλλά μας δίνει την δυνατότητα, να αποκτήσουμε την αιώνια ζωή, μιας και Αυτός ανέλαβε τις αμαρτίες μας στους ώμους Του και για αυτό άλλωστε οι πρώτες λέξεις που απηύθυνε    στον    παραλυτικό ήταν:  «Θάρρος,    παιδί    μου,    σου συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου». Αδελφοί  μου ας παρακαλέσουμε τον ελεήμονα Θεό,  να  μας δίνει πίστη, να φωτίζει τον νου μας ώστε να θυμόμαστε ότι ο δρόμος για την αιώνια ζωή, δεν είναι άλλος από την ειλικρινή συμμετοχή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας και πρώτα  από  όλα  στο  μέγιστο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Με πατρικές ευχές

Ο Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος

Comments are closed.