Αγαπητοί μου αδελφοί,
Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή, ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας περιγράφει την ομιλία του Χριστού που έχει επικρατήσει να αναφέρεται ως ο χρυσός κανόνας της χριστιανικής ζωής. «Είπε ο Κύριος: Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να τους συμπεριφέρεστε κι εσείς. Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν. Και αν κάνετε καλό σ’ αυτούς που σας κάνουν καλό, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Και οι αμαρτωλοί το ίδιο κάνουν. Αν δανείζετε σ’ όσους ελπίζετε να σας τα επιστρέψουν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν στους όμοιούς τους, για να τα πάρουν πίσω. Αντίθετα, εσείς ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό και να δανείζετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε πίσω τίποτε. Κι έτσι, ο Θεός, που είναι καλός ακόμα και με τους αχάριστους και τους κακούς, θα σας ανταμείψει με το παραπάνω και θα σας κάνει παιδιά του. Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.»
Ο Χριστός όταν κάνει λόγο για την αγάπη δεν εννοεί μια αγάπη η οποία είναι μια αμοιβαία εκδήλωση αισθημάτων ή πράξεων, μια αγάπη που έχει να κάνει με την κάλυψη των προσωπικών αναγκών του καθενός και που απλά διευκολύνει την ειρηνική συμβίωση μεταξύ μας. Η αγάπη για την οποία μιλά ο Κύριος μας σχετίζεται με την προσφορά και την ανιδιοτέλεια και πάνω από όλα με την θυσία. Χριστιανός είναι αυτός που ξέρει να αγωνιά, να υποφέρει για τον άλλον. Αυτός που ξέρει να συμμετέχει στον πόνο του άλλου, αυτός που βοηθά με όλη την δύναμη του, όποιον, του το ζητήσει ή το έχει ανάγκη και που προσφέρεται (η αγάπη) άνευ ωφελιμιστικών για τον ίδιο προϋποθέσεων.
Αδελφοί μου, ως χριστιανοί δεν πρέπει να καθορίζουμε την στάση μας απέναντι στον άλλον με βάση την στάση που έχει αυτός έναντι μας, αλλά θα πρέπει να εκφράζουμε και να δίνουμε την αγάπη μας προς τον συνάνθρωπο μας δωρεάν. Στις μέρες μας και ειδικά η πατρίδα μας δοκιμάζεται παρά πολύ, ζει μια τραγωδία. Χιλιάδες συν-άνθρωποι μας, διασχίζουν ατελείωτα χιλιόμετρα, για να έλθουν σε μια γη, η οποία για αυτούς είναι η γη της επαγγελίας. Και όπως ο Μωυσής με τους ισραηλίτες διέσχισε την ερυθρά θάλασσα για να φτάσει στην γη της επαγγελίας, έτσι και χιλιάδες πρόσφυγες διασχίζουν την θάλασσα για να αποκτήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Μόνο που το μάνα εξ ουρανού πρέπει εμείς να τους το προσφέρουμε, από το υστέρημα μας από αυτό που δεν έχουμε. Δεν αρκεί όμως αυτό, δεν πρέπει απλά να δίνουμε για να λέμε ότι εμείς κάνουμε το σωστό. Ας βάλουμε πολύ καλά στην καρδιά και τον νου μας, αυτό που μας είπε ο Χριστός. Και τι είναι αυτό; Να συμπεριφέρεστε προς τους άλλους όχι απλώς όπως θα θέλατε εκείνοι να συμπεριφέρονται σε σας, αλλά όπως θα συμπεριφερόταν ο ίδιος ο Θεός.
Με πατρικές ευχές
Ο Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος
Comments are closed.
