ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ «ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΗ»

 

Τήν Κυριακή 4 Φεβρουαρίου καί ὥρα 7:00 μ.μ στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πρεβέζης καί στήν συνάντηση τῆς Σχολῆς Γονέων πραγματοποιήθηκε ὁμιλία μέ θέμα: «Ἄσε με νά κάνω λάθη» καί ὁμιλητή τόν π. Χαράλαμπο Παπαδόπουλο.

Ὁ ὁμιλητής μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε:

Δέν μποροῦμε πάντα νά τά καταφέρουμε τέλεια, νά ἔχουμε πάντα ἐπιτυχίες. Στή ζωή θά ἔρθει ἡ ἀποτυχία. Τί κάνουμε ὅταν ἕνα παιδί τό ἔχουμε ἐκπαιδεύσει μόνο γιά τήν ἐπιτυχία;

Ὅταν τά παιδιά μεγαλώνουν σέ μιά οἰκογένεια πού ζητάει τό σωστό καί τό τέλειο, κάπου ἐκεῖ ὁ ἄνθρωπος πνίγεται σέ ἐκατοντάδες ἐνοχές οἱ ὁποῖες ἀπομυζοῦν τήν ἐνέργειά του, διαλύουν τήν ἰσορροπία του.

Ἡ δύναμη πού ἔχει ἡ ἀποδοχή τῆς ἀποτυχίας στή ζωή μας, ἡ ἀποδοχή τοῦ λάθους, πρέπει νά τή δοῦμε, ὄχι ὡς ἕνα αδιέξοδο, ἀλλά ὡς ἕνα ἄλλο δρόμο, μιά ἄλλη εὐκαιρία νά μάθω τή ζωή, νά ἀποκτήσω τή σοφία, τούς μηχανισμούς ἐκείνους πού θα μπορέσω νά διαχειριστῶ τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, νά ἀνακαλύψω τά κρυμμένα χαρίσματα, τίς κρυμμένες δυνατότητές μου. Αὐτοί πού μποροῦν νά διαχειριστοῦν τά μειονεκτήματά τους, μποροῦν νά διαχειριστοῦν καί τά πλεονεκτήματά τους.

Ἕνα λάθος πού κάνουν οἱ γονεῖς εἶναι ὅτι προσπαθοῦν νά ἐμποδίσουν τή φανέρωση τοῦ πόνου στή ζωή τῶν παιδιῶν. Θέλουν τά παιδιά νά μή γνωρίσουν τήν ἀποτυχία, τό λάθος. Αὐτό ὅμως δέν εἶναι ρεαλιστικό. Γιατί εἴτε τό θέλουμε, εἴτε ὄχι, αὐτό θά συμβεῖ στή ζωή τους. Ὅσο ἀποκρύβουμε τό λάθος ἤ τήν ἀποτυχία ἀπό τά παιδιά, τόσο τούς μικραίνουμε τίς δυνατότητες νά μάθουν τήν πραγματική ζωή. Νά ἐκπαιδευτοῦν πάνω στή ζωή, γιατί κανείς μέσα από τό λάθος μαθαίνει.

Ἡ ζωή εἶναι ἡ συνύπαρξη τοῦ λάθους καί τοῦ σωστοῦ, τοῦ πόνου καί τῆς χαρᾶς, τοῦ γέλιου μέ τό δάκρυ.

Ὅταν ἀκυρώνουμε στά παιδιά τή διαδικασία νά μάθουν νά διαχειρίζονται τό λάθος τους, οὐσιαστικά τά ἐμποδίζουμε νά προχωρήσουν μέ θάρρος στή ζωή καί νά παίρνουν δύσκολες ἀποφάσεις, «ρίσκα». Ἔτσι φοβοῦνται τό λάθος. Ὅμως ὁ ἄνθρωπος πού φοβᾶται τό λάθος, δέν ρισκάρει ποτέ. Καί αὐτός πού δέν ρισκάρει, δέν ζεῖ. Γιατί ἡ ζωή ἀπό μόνη της εἶναι δύσκολη».

Καί κατέληξε:

«Νά ἐνθαρρύνουμε τό παιδί στήν προσπάθειά του νά μάθει τή ζωή μέσα ἀπό τά λάθη του, νά ἐπιβραβεύουμε αὐτή τήν προσπάθειά του, ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἀποτέλεσμα καί νά βλέπουμε πάντα τή διάθεση καί τήν πρόθεσή του».

Μετά τό πέρας τῆς ὁμιλίας, ἐπακολούθησε γόνιμη διαλογική συζήτηση.

 

Comments are closed.