Α Γ Ι Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α 2023
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Ἱεράς Μονάς
καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικοπόλεως καί Πρεβέζης
Ἀδελφοί μου,
«Μέγα καί παράδοξο τό θαῦμα τῶν Χριστουγέννων. Αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁ προαιώνιος, ὁ ἀόρατος, ὁ ἀπερίληπτος, ὁ ἀσώματος, ἡ ἐκ τῆς ἀρχῆς ἀρχή, τό ἐκ τοῦ φωτός φῶς, ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας», Αὐτός εἰσέρχεται στό «κατ᾿ εἰκόνα» καί δική Του «ὁμοίωση» πλάσμα Του καί ἐνδύεται μέ σάρκα, πρός χάριν τῆς σαρκός μου καί μέ ψυχή πνευματική πρός χάριν τῆς ψυχῆς μου «τῷ ὁμοίῳ τό ὅμοιον ἀποκαθαίρων» γράφει χαρακτηριστικά σέ μία ὁμιλία του ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
Ἡ πρόσληψη αὐτή τῆς ἀνθρώπινης φύσης ἀπό τήν θεότητα ἀναδεικνύει μέ μοναδικό τρόπο τήν ὑπέροχη ἀξία τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἄνθρωπος, ἄν καί πεπτωκώς καί ἐξόριστος ἀπό τόν παράδεισο τῆς τρυφῆς, ἐξαιτίας τῆς ἀποστασίας του καί ἀνυπακοῆς, δέν ἔπαψε νά εἶναι τό θεῖο τεχνούργημα, πού δημιουργήθηκε ἐξ ἀμφοτέρων, τῆς ἀοράτου καί τῆς ὁρατῆς φύσεως, πού διατηρεῖ τήν «θεοειδῆ διάνοια ἀλλά συγχρόνως φέρει τήν οἰκειότητα πρός τό κτηνῶδες λόγῳ τῶν ὁρμῶν τοῦ πάθους». (Γρηγ. Νύσσης).
Τό μέγα καί παράδοξο αὐτό θαῦμα τῶν Χριστουγέννων διαλαλεῖ καί ἐπιβεβαιώνει, κατά τρόπο ἀναντίρρητο, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ἔπαψε νά ἐμπεριέχει μέσα του τήν εἰκόνα καί τό ὁμοίωμα τοῦ Θεοῦ, δέν ἔπαψε νά ἀποτελεῖ τό κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης «μέγα καί τίμιον χρῆμα».
Γι᾿ αὐτό «τό μέγα καί τίμιον χρῆμα», τόν ἄνθρωπο, ὁ Λόγος πτωχεύει, γιά νά τόν καταστήσει πλούσιο μέ τή θεότητά Του. Φοράει τή σάρκα του γιά νά τήν κάνει ἀθάνατη. Προσλαμβάνει ὁλόκληρη τήν ἀνθρώπινη φύση του γιά νά τήν θεώσει. Ταπεινώνεται καί σταυρώνεται γιά νά τόν ἀνυψώσει διά τῆς Ἐκκλησίας Του στό ἀρχαῖο κάλλος.
Αὐτό τό μέγα καί παράδοξο θαῦμα εἶναι ἡ ἀνεξάντλητη πηγή χαρᾶς μέσα στήν Ἐκκλησία. Χαρά πού θερμαίνει τίς καρδιές, πλημμυρίζει τήν ὕπαρξή μας καί θέλει νά ἀγκαλιάσει ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ἀδυνατεῖ ὅμως. Γιατί τό πλήρωμα αὐτῆς τῆς χαρᾶς τό γεύεται μόνο ὁ πιστός ἄνθρωπος πού καθημερινά βιώνει τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μέσα στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ πιστός δέχεται στήν καρδιά του ὡς σπόρο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν κυοφορεῖ μέ ὑπομονή ἔχοντας ἀμετάθετη πίστη στή σωστική δύναμη τοῦ θείου σπόρου. Αὐξάνει τό σπόρο μέ τό φωτισμό καί τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί θεοποιεῖται γινόμενος σύσσωμος μέ τόν Δεσπότη Χριστό διά τῆς βρώσεως μέσα στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Μόνον διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἡ καρδιά τοῦ πιστοῦ μεταβάλλεται σέ Σπήλαιο καί Φάτνη καί μέσα της τελεσιουργεῖται μιά νέα γέννηση, γέννηση πνευματική.
Αὐτή ἡ χαρά, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, ἡ μεγάλη χαρά, εὔχομαι νά πληροῖ πάντοτε τίς καρδιές ὅλων.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος
Comments are closed.
