Τό ἑσπέρας τῆς 21ης Ἀπριλίου ἐ.ἔ., στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Χαραλάμπους Πρεβέζης, πραγματοποιήθηκε ὁ Κατανυκτικός Ἑσπερινός τῆς Ε΄ Κυριακῆς Νηστειῶν. Προσκεκλημένος ὁμιλητής ἦταν ὁ Πανοσ. Ἀρχιμ. Χριστοφόρος Ἀραβανῆς, Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λειβαδίου Καρυᾶς Λευκάδος.
Ὁ ὁμιλητής μίλησε γιά τό μυστήριο τῆς μετανοίας τό ὁποῖο βίωσε ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία πού τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τήν Ε΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν καί ἀνέπτυξε μέ γλαφυρότητα τό βίο της. Ἡ ὁσία, εἶπε, ἔζησε στήν πόλη τῆς Ἀλεξάνδρειας τῆς Αἰγύπτου κατά τούς χρόνους τοῦ Αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ. Κυριαρχεῖτο ἀπό τήν ἀκόρεστη ὄρεξη τῆς σαρκός κάνοντας ἔργο της τίς σαρκικές ἀπολαύσεις, ζώντας μιά ἄσωτη ζωή καί ἱκανοποιώντας κάθε εἴδους σαρκική ἐπιθυμία. Χάριν ἀπολαύσεως ταξίδεψε στούς Ἁγίους Τόπους μαζί μέ ἄλλους προσκυνητές πού πήγαιναν ἐκεῖ νά προσκυνήσουν τόν Τίμιο Σταυρό. Ἀπό θαυμαστό γεγονός αἰσθάνθηκε βαθειά μετάνοια, ὅταν στήν προσπάθειά της νά μπεῖ στό Ναό μία ἀόρατη δύναμη τήν ἐμπόδισε. Ἐπικαλούμενη τήν βοήθεια τῆς Θεοτόκου κατάφερε καί εἰσῆλθε στό Ναό, προσκύνησε τόν Τίμιο Σταυρό καί πραγματοποιώντας τήν ὑπόσχεσή της ὁδηγήθηκε στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη, ὅπου μέ νηστεία, προσευχή καί σκληρή ἄσκηση ἔζησε 47 ὁλόκληρα χρόνια. Ἐκεῖ τήν συνάντησε ὁ ἀσκητής Ἀββᾶς Ζωσιμᾶς στόν ὁποῖο ἐξομολογήθηκε ὁλόκληρη τή ζωή της. Τόν ἑπόμενο χρόνο κοινώνησε τῶν ἀχράντων μυστηρίων καί ὅταν ὁ Ἀββᾶς Ζωσιμᾶς ξαναπῆγε στήν ἔρημο τήν βρῆκε πεθαμένη μέ ἐπιγραφή δίπλα της πού ἔλεγε: «Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ θάψε σῶμα Μαρίας Αὐγυπτίας πέθανα τήν ἡμέρα πού κοινώνησα».
Σχολίαζοντας τόν βίο τῆς ὁσίας ὁ Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος, εἶπε, πώς ἡ Ἁγία μέ τήν νηστεία καί τήν προσευχή μετέτρεψε τήν κόλαση, πού λόγω τῆς ἁμαρτίας εἶχε καταντήσει ἡ ζωή της, σέ Παράδεισο. Ἐπέφερε νίκη κατά τοῦ διαβόλου σταυρώνοντας μέ τή νηστεία τά πάθη τοῦ σώματος, γιατί μέ τήν νηστεία καί τήν προσευχή ἀνοίγουν τά μάτια τοῦ ἀνθρώπου, βλέπει τίς ἁμαρτίες του, ὁδηγεῖται σέ μετάνοια καί τότε προσευχητικά κράζει ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς του τά λόγια: «Κύριε πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι σῶσον με».
Καί συνέχισε λέγοντας πώς γιά νά ἀξιωθοῦμε νά διώξουμε κάθε ἁμαρτία χρειάζεται μετάνοια. Ἡ Μ. Τεσσαρακοστή εἶναι τό πεδίο τῆς μάχης πού νικᾶμε τά πάθη. Μέ τήν προσευχή, τήν νηστεία καί τήν μετάνοια νικᾶμε τούς δαίμονες, οἱ δέ ἀρετές πού ἀποκτοῦμε ἀνασταίνουν τήν ψυχή. Ἡ ἁγία προσευχή ἀνασταίνει καί ἀνεβάζει τήν ψυχή στόν οὐρανό, βγάζοντας τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν τάφο τῆς ἁμαρτίας. Σέ ἄλλο σημεῖο τόνισε τήν δύναμη τῆς μετανοίας λέγοντας χαρακτηριστικά πώς μέ τήν μετάνοια εἴμαστε δυνατώτεροι ἀπό κάθε ἁμαρτία. Μέ τήν μετάνοια θά ἀναστήσουμε τήν ψυχή μας πού βρίσκεται νεκρή μέσα στόν τάφο τῶν παθῶν, κράζοντας: «Κύριε δός μου μετάνοια καί πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι σῶσον με».
Ἐν συνεχεία εἶπε πώς ἡ σημερινή Ἁγία ὅσο ἁμαρτωλή καί ἄν ἦταν, μέ τήν μετάνοια ἔγινε ἰσάγγελη καί ἀνέβηκε στόν Παράδεισο τοῦ Θεοῦ, γιατί ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐπιδοθεῖ σέ πνευματικό ἀγῶνα, τότε ὁ Κύριος συμπαρίστατια δίπλα του καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος τόν βοηθεῖ σέ κάθε ἀρετή. Καί κατέκλεισε μέ τήν προτροπή νά ἐνθυμούμεθα τήν κραυγή, «Κύριε πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι σῶσον με»,πού ἀποτελοῦσε καί τό θέμα τῆς ὁμιλίας του.
Στό τέλος ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν ὁμιλητή καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεόφιλο γιά τήν παρασχεθεῖσα ἄδεια.
Comments are closed.
