α. -Λαμπρή καί θεοχαρμόσυνη εἶναι, εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἡ πανήγυρη πού μᾶς συγκέντρωσε σήμερα γιά νά γιορτάσουμε πνευματικά. Πολύ σωστά χαρακτηρίζεται λαμπρή, γιατί φεγγοβολάει καί ἀπό αὐτό ἀκόμα τό ὄνομα ἐκείνου πού σήμερα τιμᾶμε, ἐπειδή αὐτός καί εἶναι καί ὀνομάζεται λυχνάρι τοῦ φωτός. Δέν εἶναι βέβαια λυχνάρι πού μᾶς περιλούζει μέ ὑλικό φῶς, γιατί τότε δέν θά ἦταν διαρκής καί ἀδιάκοπη
Αγαπητοί μου αδελφοί, Μπροστά σε ένα ανθρώπινο δράμα βρίσκεται ο Χριστός, όπως διηγείται η σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Ένας ταλαιπωρημένος πατέρας πλησιάζει και Τον παρακαλεί να θεραπεύσει το παιδί του, το οποίο υποφέρει, από την επήρεια δαιμονικών δυνάμεων. Εκφράζει το παράπονό του για το γεγονός ότι οδήγησε το παιδί του ενώπιον των Μαθητών, εκείνοι όμως δε μπόρεσαν να το λυτρώσουν από
‘’Να φτιάξω Θεέ μου μια φωλιά στου ουρανού τα ύψη Μέσα της να χει την χαρά να μην χωράει θλίψη Κάθε γωνία της αγκαλιά τις νύχτες να κουρνιάζω Μια Πολιτεία του ουρανού Να’ χω να ησυχάζω.’’ Το Γραφείο Νεότητος της Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης με την ευλογία του Σεβασμιώτατου ποιμενάρχη μας κ.κ. Χρυσοστόμου, ξεκίνησε τον φετινό Αύγουστο το
Αν «ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια», πόσο μάλλον τη μνήμη της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλη η αγιότης στους αγίους, δηλαδή τη μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος, πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες. Αυτό πράττουμε εορτάζοντας την επέτειο της αγίας κοιμήσεως ή μεταστάσεώς της, που αν και
Αγαπητοί μου αδελφοί, Στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή α κ ο ύ σ α μ ε τ α ε ξ ή ς : « Ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές να μπουν στο καράβι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη. Κι αφού διέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε μόνος του στο βουνό να προσευχηθεί. Όταν βράδιασε
Αγαπητοί μου αδελφοί, Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Απόστολος Ματθαίος μας αναφέρει τα εξής: «Όταν προχώρησε πιο πέρα ο Ιησούς τον ακολούθησαν δύο τυφλοί, που φώναζαν κι έλεγαν: «Σπλαχνίσου μας, Υιέ του Δαβίδ!» Κι όταν έφτασε στο σπίτι, πήγαν κοντά του οι τυφλοί, και ο Ιησούς τους λέει: «Πιστεύετε πως μπορώ να το κάνω αυτό;» Του λένε: «Ναι, Κύριε». Τότε
Αὐτοί πού καλά γνωρίζουν νά ἀγωνίζονται γιά ἕνα βραβεῖο κατά τούς ἀθλητικούς ἀγῶνες, εὐχαριστιοῦνται ἀπό τά χειροκροτήματα τῶν θεατῶν καί μέ τῶν ἐπάθλων τήν ἐλπίδα ἔντονα παρακινοῦνται πρός τήν νίκη, πού ἁρμόζει σ᾽ αὐτά. Ἀσφαλῶς ὅμως καί ὅσοι ἔχουν σφοδρή ἐπιθυμία νά ἐπιτύχουν τά θεῖα χαρίσματα καί διψοῦν νά γίνουν μέτοχοι τῆς ἐλπίδας πού ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιά τούς ἁγίους, ἀφενός
Και η νηστεία και η μετάνοια μας οδηγούν στην κάθαρση της ψυχής από την αμαρτία, στην ψυχική ειρήνη, στην ένωσή μας με το Θεό. Μας εμπνέουν την αίσθηση της αφοσίωσης και της υιοθεσίας, μας δίνουν παρρησία στο Θεό. Υπάρχουν πραγματικά πολλοί και σπουδαίοι λόγοι για να νηστεύουμε και να εξομολογιόμαστε με καρδιακή συντριβή. Θα έχουμε πολύ μεγάλη ανταπόδοση γι’ αυτό το